hari sabtu kami terganggu

aku selalu rasa rumah ni selamat walaupon tak de grill. siang-siang selalu bukak tingkap luas-luas ngan sliding door luas-luas biar semua udara segar masuk. kadang-kadang tertido pon tak tutup. hehe. mesti kene marah kat husband kalau die tahu. tapi die tak pernah tahu. bukan die nampak.

kalau hari selasa or kamis jer tak bukak sliding door luas-luas. sebab hari pekerja bersih kawasan luar rumah. kang dieorang skodeng.
tapi kalau tibe-tibe loceng rumah berbunyi cepat-cepat tutup semua pastu g intai. kalau rasa nak melayan aku bukak. kalau tak aku biar jer sampai die penat.

tapi sangat jarang lah ade orang datang. sekali jer kalau tak silap aku bukak pintu. orang jabatan kesihatan datang cek nyamuk ade kes denggi.
tapi sejak aku pening-pening ni aku dah malas nak bukak tingkap. bukak sliding door jer sikit. cepat sikit nak tutup kalau ade orang datang.

dua minggu lepas kut tu ade orang tekan loceng banyak-banyak kali macam husband or along aku selalu buat. tapi aku yakin bukan dieorang. aku cepat-cepat kunci sliding door then berjalan nak g intai sape yang kurang asam sangat tuh. tekan sekali tak boleh ke?
aku tak sempat lagi nak intai orang tu try nak bukak pintu. tapi semestinya lah berkunci. mane ade tetamu yang waras nak try bukak pintu kan? mesti lah dia tunggu tuan rumah bukak. i jadi takut sampai tak jadi nak intai. duduk dia kat depan tv sampai die senyap.

bila senyap g intai tak nampak sape-sape. duduk balik depan tv. dalam setengah jam lepas tu ade orang tekan loceng lagi. tapi kejap jer. tapi sempat intai. nampak perempuan tua cina pakai baju tido. macam orang tak sihat jer nampak.
call suami. kalau datang sekali nak call security. tapi dah tak datang. lega! tapi sejak hari tu i dah tak buka sliding door dah pagi-pagi. tingkap pon tak bukak. giler terkurung macam jadi perempuan simpanan. eh.

sabtu lepas tengahari aku tengah siap-siap nak masak lunch ade orang tekan loceng. malas nak layan sebab husband ade. so die lah melayan. aku dengar suara perempuan. so aku intai lah. sekali aunty cina tua yang datang hari tuh. aku buat isyarat die tak paham. adeh!

aunty tu cakap die kene rompak. tangan die sakit so die nak pergi hospital. husband die tak de outstation jadi die tak de duit nak pinjam 50 dollar. 50 dollar? orang mana ni? dia mintak husband aku hantar kan die pergi hospital.

husband cakap kejap die nak salin baju. tapi mungkin die pelik aku dok buat isyarat yang pelik-pelik so die kunci dulu pintu. mak cik tu ade kat luar. aku berjoyah dah kat die bercerita pasal hari tu. mak cik tu aku rasa tak berapa betul so aku tak bagi husband aku hantar die pergi hospital. kalau jadi ape-ape tengah jalan kang. bukan boleh percaya sangat orang-orang ni. biar die mintak tolong ngan orang lain.

lagipon die tak de luka or ade menunjukkan ciri-ciri nak mati pon. kiteorang stay jer dalam rumah tunggu ape mak cik tu nak buat.

dalam 10 minit dia dah tekan-tekan loceng sambil membebel-bebel kat luat kiteorang call security.

naseb baek security cepat die cakap-cakap ngan aunty tu then aunty tu blah.

brother security tu cakap aunty tu penduduk kawasan ni jugak. so tak boleh la nak halau. kaya-raya jer family die. tapi die sakit and ketagih ubat. so die selalu gak lah kacau orang kawasan ni mintak tolong hantar die g pergi klinik. die nak pergi amik ubat yang die ketagih tu. memang betul pon husband die selalu outstation. bila husband die outstation die merayau-rayau cari orang. kadang-kadang die siap offer kereta dia lagi. mintak tolong drive jer.

uisk. idok la aku nak menolong orang macam tuh.banyak lagi orang lain nak di tolong.

so sekarang saya berkurung dan kene make sure semua tingkap dan pintu berkunci. kunci sampai dua tiga lapis. saya takut mak cik tu datang balas dendam. hahaha

cepat lah pindah. saya perlukan udara pagi yang segar.T_T


lunch hari sabtu. beli ulam kat pasar. cicah budu. nyum nyum

You Might Also Like

11 comments

  1. eeeii seramnya farah...takut akak dengornyer...tp mmg bahaya kan, org tak kenal, buat taktau jer..huhu..
    *farah dh nak pindah kan bulan depan, oklah tu..takde la makcik tu mai lg, bls dendam..huhu..

    ReplyDelete
  2. oh satu lg...huhu..ulam tu menggoda la..lama tak jumpa, daun gajus tu kan, kelat2 sket..best tu kalo makan laksa letak tuuu...

    ReplyDelete
  3. takut jugak jadi mcm tu kan..hehe..nida kalau nk turun sidai baju husband x bg kalau time dia xde..yelah takut gak

    ReplyDelete
  4. uisshh..mmg mental la makcik tuh. x berbaloi2 pun kalo tolong. ahahaha

    dari tolong dia p ambik ubt utk hlngkan ketagihan baik kita yg membungkang. lagi best!

    ReplyDelete
  5. uish, menakutkan gak. mmg tak suka kalau dgn bunyi loceng ni. automatik jantung berdebar2. mula la nak berimagnasi macam2. ade gak org mcm tu ek? pelik la. ;)

    ReplyDelete
  6. oooooooowwwwhhhhh...takot..
    hmmm...risau jgk nk duk puchong nnt..
    org ckap tu black area...
    mintak jauh la dari jd benda bukan2..
    amin

    ReplyDelete
  7. weh lama xmake budu..boleh gitu....ceh koya..eee

    ReplyDelete
  8. budu lagi?
    hmmmm~

    oh. kite pon bukan jenis org yang terus nak bukak pintu kalau ada org datang tekan bell atau beri salam. kena tgk betul2 dulu kita kenal ke tak.

    skang ni banyak org menyamar. hati2 eh mak buyung.

    ReplyDelete
  9. tiba2..

    eh

    ada ulam cicah budu!

    ciss!!!

    ReplyDelete
  10. adoi,..memang sgt menganggu pun. suka2 je dia dtg rumah org kata kena rompak..isk..

    ReplyDelete
  11. sib baik hubby farah tak hantar dia g klinik kan. bahaya betollah kan...rasa tk selamat jer.
    ehh..ulam tu menarik ler...sama itu budu.

    ReplyDelete